 |
| http://kathemeraproti.blogspot.gr |
Ο μαύρος κότσυφας και ο άσπρος γλάρος
Είναι η ιστορία του Ιάκωβου, ενός Μαύρου Κότσυφα που αποφασίζει να ταξιδέψει και να γνωρίσει τον κόσμο. Στη διάρκεια του ταξιδιού του γνωρίζει τον Τζίμη, τον άσπρο γλάρο, και τον ακολουθεί στο χωριό του. Στο χωριό των άσπρων γλάρων ο μαύρος κότσυφας γνωρίζει τι σημαίνει να είσαι διαφορετικός…
Είναι ξένος και αλλιώτικος, όλοι τον κοιτάζουν με δυσπιστία, του γυρνάνε την πλάτη. Οι δύο φίλοι δεν αφήνουν αυτό να επηρεάσει τη φιλία τους. Ο Ιάκωβος μαθαίνει στον Τζίμη πως τα βιβλία μπορεί να τα διαβάζει και να μη τα χρησιμοποιεί για να ανάψει φωτιά και κάθε απόγευμα του διαβάζει από μια ιστορία.
Το μυστικό των δύο φίλων διαρρέει στην κοινότητα των γλάρων, τα μέλη της οποίας αντιμετωπίζουν πλέον διαφορετικά τον Κότσυφα και όχι μόνο αποζητούν την παρέα του αλλά τον κάνουν και δάσκαλο του χωριού.
Μια ιστορία που αναφέρεται στην διαφορετικότητα, την ξενοφοβία, τον ρατσισμό, την πραγματική φιλία, αλλά και στην αγάπη για το βιβλίο και τη γνώση.
Το τσιμπιδάκι της Τολμηρής (www.jele.gr)
Από τη
«Λιλιπούπολη» μαθαίνουμε για έναν ακόμα δράκο!
Στίχοι:
Μαριανίνα Κριεζή
Μουσική:
Λένα Πλάτωνος
Πρώτη
εκτέλεση: Αντώνης Κοντογεωργίου κ΄ Σαββίνα Γιαννάτου (Ντουέτο)
Ακόμα ένα τραγούδι για έναν άλλο δράκο ... λίγο τεμπέλη!
Στίχοι:
Γιώργος Χατζηπιερής
Μουσική:
Γιώργος Χατζηπιερής
Πρώτη
εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας
O κότσυφας
«Ο κότσυφας» είναι μια ιστορία που αφηγήθηκε ο Διονύσης Σαββόπουλος στις
ζωντανές εμφανίσεις του. Δείτε την ιστορία παρακάτω και ακούστε την αφήγηση.
Μια φορά κι έναν
καιρό ήταν ένας κότσυφας που τον λέγαν Σταύρο. Απέκτησε φωλιά και
κοτσυφόπουλα και τόσο περήφανος αισθάνθηκε, που βγήκε και κάθονταν στο κλαδί,
καμαρωτός καμαρωτός.
Από μακριά έρχονται
όλα τα πουλιά του δάσους. Μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια, τσαλαπετεινοί
και παγόνια από μακριά τον χαιρετάνε κι από κοντά του λένε:
– Γεια σου, Σταύρο.
– Δεν με λένε Σταύρο, μόν’ με λένε Σταύρο και κυρ-Σταύρο και αφέντη
Τσουτσουλομύτη!
Αλλάζει, όμως, ο
καιρός, να βροχές, να χαλάζια, να κεραυνοί… πάει η φωλιά, παν τα κοτσυφόπουλα, παν όλα.Βγήκε και κάθονταν στο κλαδί, μονάχος.
Κι από μακριά
έρχονται όλα τα πουλιά του δάσους. Μπεκάτσες, τσίχλες, περιστέρια, αηδόνια,
τσαλαπετεινοί και παγόνια από μακριά τον χαιρετάνε κι από κοντά του λένε:
- Γεια σου Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη!
– Δεν με λένε Σταύρο και κυρ Σταύρο και αφέντη Τσουτσουλομύτη. Μόνο
Σταύρο με λένε…μόνο Σταύρο…
